Նորություններ

Մեքենան, որը փրկել է ղարաբաղցի փախստականների լուսանկարները

Հեղինակ՝ Սոնա Մարտիրոսյան

Ղարաբաղցի փախստականների պատմությունները

Հնգամյա Աննա Ղուլյանը ապրում է Երևանի արվարձաններից մեկում, մեկ սենյականոց բնակարանում, իր փոքրիկ քրոջ, ծնողների ու մամայի հորաքրոջ հետ։ Հարմարվել են, բայց միևնույնն է, տունն իրենցը չէ։ Իրենցը մնացել է Շուշիում։

«Արի, արի,– արագ ասում է Աննան՝ դիմավորելով ինձ,– Արի, տես, ի՜նչ սիրուն եմ»։

Աննան
Աշխույժ և անծանոթների հետ միանգամից խոսքի բռնվող Աննան, ինչպես բոլոր երեխաները, իրոք սիրունատես է։ Նա թագ է դրել, իր խոսքերով՝ արքայադստեր զգեստ հագել։ Սիրում է հյուրերին պատմել իր առօրյայի, մանկապարտեզի, խաղալիքների մասին, ցույց տալ իր նկարած աշխատանքները։

Анна и Нарэ Гулян. Истории беженцев из Карабаха

 

Վերոնիկան
«Ուր էլ գնանք, հյուր ենք։ Մեզ մեր տունն է պետք»,– ասում է նրա մայրը՝ 38-ամյա Վերոնիկան։

Այս բնակարան Ղուլյանները տեղափոխվել են ամիսներ առաջ՝ ժամանակավոր կացարանից և մեկ այլ վարձով բնակարանից հետո։ Հին, բայց կոկիկ այս տանն ամեն ինչ պատմում է անցյալի մասին, բայց ոչ այս ընտանիքի։ Ղուլյաններն այստեղ ոչինչ չունեն։

 

Շարունակությունն ԱՅՍՏԵՂ։



Բաժանորդագրվել կայքի նորություններին

Share via
Send this to a friend